پیمایش از خیابان معین تا قلل سولدار، بند نوش و بند عیش و فرود از دره حصارک، جمعه ۱۴۰۲/۱۲/۰۴
邻近 Shahrak-e Naft, Tehran (Iran)
浏览次数: 1055次 , 下载次数: 54次
路线照片



行程描述
گزارش پیمایش از انتهای خیابان معین تا قله های سولدار، بند نوش و بند عیش و فرود از دره حصارک:
جمعه ۱۴۰۲/۱۲/۰۴
《🔆 آناتولی بوکرایف
کوه ها استادیوم ورزشی نیستند که من در آنها به دنبال ارضای حس جاه طلبی خود باشم. آنها معابدی هستند که من در آنها مراسم مذهبی خود را انجام می دهم.》
■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهرستان محل برنامه: شمیرانات
شهر محل برنامه: تهران
روستای محل برنامه: مرادآباد
رشته کوه مادر: البرز مرکزی
عرض جغرافیایی قله سولدار(Latitude):35.816266
طول جغرافیایی قله سولدار(Longitude): 51.318484
ارتفاع تقریبی قله سولدار: ۲۶۰۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو سولدار: ۲۵۵۰ متر
عرض جغرافیایی قله بندنوش(Latitude): 35.838792
طول جغرافیایی قله بندنوش(Longitude): 51.319289
ارتفاع تقریبی قله بندنوش: ۲۶۹۵ متر
عرض جغرافیایی قله بندعیش(Latitude): 35.836559
طول جغرافیایی قله بندعیش(Longitude): 51.295895
ارتفاع تقریبی قله بندعیش: ۲۷۶۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو قله بندعیش: ۲۷۷۰ متر
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۱۶۶۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۱۳۵۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت): ۱۸ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۵:۳۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۰۳:۳۰ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۰۹:۲۰ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۰۶:۳۰ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: ۵ از ۱۰
《درجه سختی یک برنامه با توجه به انتخاب مسیر و زمان اجرای برنامه می تواند متفاوت باشد》
مناسب برای: کوهنوردان با تجربه پیمایش در مسیر های برفی و عبور از دهلیزها و تروارس دامنه های برفی
■ زمانهای ثبت شده در برنامه:
شروع برنامه از انتهای خیابان معین : ۰۷:۰۰
توقف لحظه ای اول : ۰۷:۳۰
توقف کوتاه دوم : ۰۸:۱۵
توقف کوتاه سوم : ۰۸:۴۵
توقف برای صبحانه : ۰۹:۱۰
ادامه حرکت : ۰۹:۳۰
رسیدن به قله سولدار : ۰۹:۵۰
ترک قله سولدار : ۱۰:۰۰
رسیدن به قله بند نوش و ادامه حرکت بدون توقف روی قله : ۱۱:۰۵
توقف بعدی : ۱۱:۳۰
رسیدن به قله بند عیش : ۱۲:۳۰
ترک قله بند عیش : ۱۲:۵۰
توقف برای نهار : ۱۳:۳۰
ادامه حرکت : ۱۴:۰۰
توقف برای استراحت : ۱۵:۲۰
پایان برنامه و رسیدن به خیابان آبرسانی : ۱۶:۲۰
■ توضیحات اولیه:
قله بند عیش به ارتفاع تقریبی ۲۷۷۰ متر، یکی از قلل مجموعه کوههای شمال تهران و رشته کوه البرز مرکزی می باشد. این کوه در شمال کن، شهران و محله حصارک قرار گرفته است. بند عیش از شمال و شمال غربی به جاده سولقان امام زاده داود، از شرق به جاده فرحزاد-امامزاده داود، و از جنوب به محله حصارک و شهران منتهی می شود.
روستای کیگا در شمال قله بند عیش قرار دارد که آبشار آن نیز معروف است.
■ مسیر های دسترسی و صعود:
برای صعود به این قله سه مسیر متداول وجود دارد که دو تای اول که در فهرست زیر آورده شده است بیشتر مورد استفاده کوهپیمایان قرار می گیرند:
۱- مسیر محله حصارک و دره حصارک
۲- شهران، کوهسار، پارک کوهسار و یال جنوبی قله
۳- محله مرادآباد، انتهای خیابان معین، قله سولدار و عبور از قله بند نوش و یال شرقی بند عیش
■ بهترین زمان صعود:
غیر از فصل تابستان که هوای منطقه به طور کل گرم بوده و منطقه از طراوت کمتری برخوردار است، در فصول دیگر می توان به قله صعود کرد. در ماه های پر برف برای صعود باید تجهیزات کافی همراه داشت.
■ لوکیشن شروع پیمایش:
https://maps.google.com/?q=35.788139,51.332523
■ محل های مناسب اقامت و شب مانی:
در مسیر رفت قبل از قله سولدار، یکی دو منطقه تخت و صاف وجود دارد که محل مناسبی برای چادر زدن است. در مسیر برگشت نیز در سمت راستِ یالِ منتهی به دره حصارک نیز استخر و چشمه ای وجود دارد که مناسب شب مانی است.
■ چشمه های موجود در مسیر:
دو چشمه در مسیر برگشت وجود دارد که یکی در ابتدای دره و سمت راست یال منتهی به دره حصارک است که باید کمی از پاکوب مسیر خارج شده و به چشمه برسید.
چشمه دوم در مسیر برگشت اوایل دره حصارک است که شاید نیم ساعتی با چشمه اول فاصله داشته باشد.
ممکن است چشمه های دیگری نیز درون دره وجود داشته باشد که در محدوده دید قرار ندارند.
■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:
در طول مسیر تا قله سولدار به دو تانکر برخورد می کنید که اولی فلزی با رنگ قهوه ای تیره بوده و در اواسط جاده مارپیج قرار دارد و دیگری پلاستیک فشرده و سفید رنگ است و بر روی سطحی مسطح و روی یال خط الراس قبل از قله قرار دارد. این دو می توانند به عنوان نشانه در نظر گرفته شوند. بعید است فعلا کسی بتواند آنها را از مکان فعلیشان جابجا کند.
بر روی یال قله سولدار نیز دره فرحزاد در سمت راست دیده می شود که زمانی از آن برای رفت و آمد به روستای امام زاده داود استفاده می شد.
از روی برخی بخش های یالِ صعود بین قله بندنوش و بندعیش، جاده امام زاده داود نیز قابل مشاهده است.
□ پوشش گیاهی مشاهده شده:
درختان:
گیلاس
آلبالو
هلو
سیب
بادم
گردو
زردالو
زرشک
گیاهان:
فرفیون
کنگر
در فصول دیگر گیاهان زیادی در منطقه وجود دارند، مانند:
گل ختمی
لاله وحشی
والک
□ تنوع جانوری مشاهده شده:
سگ
عقاب
کلاغ
کلاغ نوک قرمز
کبک
■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
شیب تند برخی بخش ها را شاید بتوان به عنوان سختی های مسیر نام برد.
در فصل زمستان وجود نقاب های برفی در قسمت هایی از مسیر قابل ذکر است. برای عبور از قله بندنوش باید از یک دهلیز عبور کرد که در زمستان باید با احتیاط انجام گیرد. بعد از عبور از قله بندنوش از یال شمالی و زیر قله باید ادامه مسیر داد که عبور از آن بخش نیز در زمستان باید با احتیاط انجام شود.
بخش هایی از دره حصارک نیز در زمستان در صورت وجود برف در منطقه، یخ می زند که در صورت نیاز باید از یخشکن استفاده کرد.
از میان خط الراس قله بندعیش و بندنوش که وارد مسیر دره حصارک می شویم نیز باید از یک دهلیز عبور کنیم که در صورت وجود برف باید احتیاط لازم را در نظر داشت.
■ قله های اطراف:
در مسیر قله سولدار، به سمت شرق که نگاه می کنیم اولین قله ای که خودنمایی می کند قله چین کلاغ است و در ادامه نیز با تمایل به شمال شرق، دوقلو های دوشاخ و سپس سیاه سنگ و قله پلنگچال قرار دارند.
قله کماچال نیز در مسیر نگاه به قله چین کلاغ قابل مشاهده است.
پیشتر که می رویم و بعد از گذر از قله سولدار، پشت این قلل نیز خط الراس توچال قرار دارد که از لزون ها به بعد دیده می شوند، قللی مانند قله های زیر قابل مشاهده اند:
لزون غربی
هومند توچال
شاهنشین
سی و سه چم
بازارک
نودشتک
از روی قله بند نوش و در مسیر خط الراس آن به سمت بند عیش، در شمال نیز قلل زیر قرار دارند:
پاوش
گلرد
گندم کول
رو به شمال غرب نیز قلل زیر دیده می شوند:
تالون
سه سنگ
سنگان
کرکوه
پهنه حصار
■ شرح مسیر رسیدن به قله:
برای رسیدن به قله بندعیش از مسیر قله سولدار، ابتدا باید خودتان را به انتهای خیابان اشرفی اصفهانی رسانده و سپس از سمت راست وارد خیابان سیمون بولیوار شده و از دوربرگردان به سمت چپ برگشته و کمی جلوتر وارد خیابان معین شده و در جایی مناسب در انتهای خیابان پارک کنید.
از انتهای خیابان معین وارد مسیر کوهپیمایی می شود که ابتدای مسیر پهن و ماشین رو است. باید خود را وارد یال مقابل کرده و با بریدن خیابان های مارپیچ با استفاده از میانبر ها به مسیر خود ادامه دهید. این جاده مارپیج تا امام زاده داود کشیده شده است. از روی یال ابتدا به قله سولدار می رسیم. سپس خط الراس را ادامه می دهیم و در برخی بخش ها از روی جاده پهن حرکت کرده و در بخشی قسمت ها به صورت میانبر عبور می کنیم تا به قله بندنوش برسیم. از دهلیز زیر قله بندنوش عبور کرده و در ضلع شمالی قله قرار گرفته و به سمت غرب(چپ) پیچیده و از یال شمالی قله خط الراس را ادامه می دهیم و بعد از چند فراز و فرود به قله بند عیش می رسیم.
■ گزارش و یا داستان صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》
حجم برف باریده شده در طی چند روز قبل برنامه در اقصی نقاط کشور و همینطور در قلل رشته کوه طویل البرز، ما را بر آن داشت تا کوه های شمال تهران را برای صعود انتخاب کنیم. از بین این کوه ها انتخاب کردیم که به قله بندعیش صعود دیگری داشته باشیم، اما این بار از مسیری که تا به حال صعود نکرده بودیم. گذر از قله سولدار از مسیر عمومی آن و سپس عبور از قله بند نوش و در نهایت رسیدن به بند عیش یکی از انتخاب ها بود و انتخاب بعدی نیز شروع از پارک کوهسار شهران و رسیدن به یال غربی قله و دست به سنگ شدن در ضلع جنوبی قله و صعود قله بندعیش، انتخاب دوم ما بود. به دلیل بارش برف و احتمال یخزدگی گرده زیر قله و احتمال چالشی بودن عبور از آن بخش، به دلیل نیاز به دست به سنگ شدن در آن بخش، تنها یک انتخاب برای ما باقی گذاشت.
ساعت ۷ صبح در انتهای خیابان معین قرار گذاشتیم. قبل از ساعت ۷ به مبدا صعود رسیدیم و آماده شده و در قالب یک تیم ۷ نفره، صعود خود را از انتهای خیابان معین آغاز کردیم. قبلا قله سولدار را از دره حصارک صعود کرده بودیم،
لذا هدف اصلی ما خود قله بندعیش بود. با این حال صعود به ترتیب باید انجام می شد و با توجه به میزان برف منطقه باید تصمیم می گرفتیم که پیمایش را ادامه بدهیم یا برگردیم.
با این پیشفرض بود که استارت زده بودیم. در طول مسیر جاده ای مارپیچ وجود دارد که تا امام زاده داود کشیده شده است. باید در میانبرهایی تقریبا عمود بر این مسیر مارپیج جلو می رفتیم و هر جا نیز لازم بود از جاده حرکت کنیم.
از انتهای خیابان معین وارد جاده پهن و خاکی پیمایش شدیم.
براساس بارش های روز های قبل انتظار داشتیم از همان ابتدای مسیر با برف مواجه شویم، اما بر روی زمین خشک گام برمی داشتیم و خبری از برف نبود. متاسفانه در ابتدای مسیر نیز در کناره های جاده نخاله های ساختمانی که توسط افراد بی مسئولیت ریخته شده بود، چهره منطقه را تغییر داده بود.
از سمت راست در اوایل مسیر از جاده خارج شده و وارد یال صعود شدیم. دکل های بالای مسیر نشانه خوبی برای علامتگذاری است که در سرتاسر منطقه وجود دارند. تا چشم کار می کرد خبری از برف نبود و این یعنی هنوز کمبود بارش ها وجود دارد. از کنار دکل عبور کردیم و مسیر را ادامه دادیم. گروهی کوهنورد، بالغ بر بیش از ۱۰ نفر در مسیر توقف کرده بودند که با سلام و صبح بخیری که ردوبدل شد از کنارشان عبور کردیم. سعی مان عبور از یال بود و لذا کاری با جاده نداشتیم. بر روی یال در بخش هایی دیواره های کوتاه سنگچین شده قرار داشت که از آنها هم می توان به عنوان نشانه های مسیر استفاده کرد. ساعت ۰۷:۳۰ در اولین سطح مسطح بر روی یال برای اولین استراحت کوتاه توقف کردیم. بعد از نوشیدن جرعه ای آب بلافاصله به راه افتادیم. پاکوب مسیر با اندکی دقت کم و بیش معلوم بود، لذا پیمایش را راحت تر می کرد. مسیر بدون عارضه بود و بیشتر شبیه تپه های صاف بود که عبور از آن بدون سختی انجان می شد. برای شکستن شیب یال، به صورت مارپیج حرکت می کردیم. بر روی یال نیز در برخی بخش ها مسیری شبیه مسیر ماشین رو با عرض کمتر وجود داشت که به نظر بر اثر عبور موتورسیکلت ها بوجود آمده بود، اما هر چه بود چهره زیبایی نداشت. سمت شمال شرق مسیر قله چین کلاغ دیده میشد که از برف پوشیده شده بود. از سمت راست تپه روبرو را تراورس کرده و ساعت ۰۸:۱۵ دوباره بر روی مسیری مسطح قرار گرفتیم. این مکان نیز جای مناسبی برای استراحت کوتاه و نوشیدن جرعه ای آب بود که در طی دقایقی کوتاه انجام شد. از هر تپه ای که بالا می رفتیم و یا از هر دامنه ای که تراورس می کردیم جاده مارپیج مقابل رویمان سبز می شد. شیب مقابل را از سمت راست تروارس کرده و سپس بعد از یک شیب تند دیگر وارد جاده شدیم که تانکری زنگ زده بر روی آن قرار داشت و اسم قله سولدار و ارتفاع قله با رنگ سفید بر روی آن حک شده بود، ساعت ۰۸:۴۵ بود و اندکی نیز کنار تانکر توقف کرده و سپس از سمت راست تانکر بالا رفتیم و دوباره بعد از قطع کردن دوباره جاده، بر روی یال قرار گرفتیم.
هوا که گرمتر می شد، خاکی که بر روی آن قدم می گذاشتیم نرمتر می شد. علف های زرد شده کوتاه باقی مانده از پاییز، در مسیر بر روی یال فرشی پهن کرده بود که پاکوب مسیر در برخی بخش ها در میان این علف ها ایجاد شده بود.
ادامه مسیر نیز مشخص بود و از روی پاکوب ادامه پیدا می کرد. مسیر مستقیم بر روی یال را ادامه دادیم، کم کم آثاری از برف نیز در سمت راست و چپ پاکوب هویدا می شد که خوشحال کننده بود. بعد از عبور از شیب یال دوباره بر روی مسیر پهن و عریض و دراز دیگری قرار گرفتیم. در سمت چپ سکویی از آجر ساخته شده بود که معلوم نبود برای چه هدفی ایجاد شده است و نیمه کاره نیز رها شده است. جلوتر نیز تانکری سفید رنگ وسط مسیر قرار داشت که معلوم بود مدت هاست آنجا جا خوش کرده است. ساعت ۰۹:۱۰ بود و زمان صبحانه نیز رسیده بود. لذا برای صرف صبحانه توقف کردیم. اندک بادی نیز در حال وزیدن بود، لذا لباس گرمی به تن کرده و مهیای صرف صبحانه شدیم. اسنک اسفناج و سپس چای داغ جان تازه ای بخشید. صبحانه را که میل کردیم، ساعت ۰۹:۳۰ شده بود. چیزی به قله سولدار نمانده بود، به نظر می رسید به یال آخر منتهی به سولدار رسیده ایم. بلند شده و به پیمایش خود ادامه دادیم. در طول مسیر نیم نگاهی هم به عقب داشتیم، خبری از تیمی که ابتدای برنامه دیدیم نبود، نفهمیدیم این تیم قصد صعود به کجا را داشت که دیگر دیده نشد.
یال قبل از قله را نیز پیمودیم و حدود ساعت ۰۹:۵۰ به قله سولدار رسیدیم.
از آنجا که راه زیادی در پیش داشتیم و برنامه بر اساس زمانبندی بود، زمان زیادی روی قله صرف نکردیم و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری و بعد از حدود ۱۰ دقیقه از روی خط الراس، به سمت قله بندنوش حرکت کردیم. ادامه مسیر تا قله بند نوش دارای فراز و فرود هایی بود که به چشم دیده می شد. تخمین زدیم که یک ساعت دیگر روی قله بند نوش باشیم. همان ابتدا باید ارتفاع کم می کردیم، برف های منطقه نیز ظاهر شده بودند و برنامه، چهره زمستانی به خود گرفته بود. از روی سولدار که به پایین سرازیر می شویم خودبخود در جاده قرار می گیرید. که هر جا دست داد میانبر زده و بر روی یال قرار می گرفتیم و هر جا نیز لازم می شد از جاده حرکت می کردیم. جایی از مسیر برای اینکه روی یال قرار بگیریم، بخشی صخره ای را بالا رفتیم و روی یال قرار گرفتیم. و ادامه مسیر را از سمت چپ یال ادامه دادیم و سپس به یال آخر منتهی به قله بندنوش رسیدیم.
مسیر روی یال را ادامه دادیم و به زیر قله بند نوش رسیدیم. قله بندنوش دارای دو شاخ بود که در سمت راست و چپ یک دهلیز قرار داشتند. در میان شاخ سمت چپ سنگچین قله مشخص بود. دهلیز پر از برف بود و باید از میان دهلیز عبور می کردیم. مسیر پاکوبی به سمت چپ دهلیز ایجاد شده بود که عبور را راحت و مطمئن کرده بود. آرام از دهلیز عبور کرده و بر روی گردنه بین دو شاخ قرار گرفتیم. ساعت ۱۱:۰۵ بود و زمان زیادی برای توقف نداشتیم، لذا از سمت شمالی گردنه به سمت قله بند عیش حرکت کردیم. دوباره باید ارتفاع خود را کم می کردیم و یال سمت راست پر از برف بود و باید با احتیاط فرود خود را انجام می دادیم. مسیر تا قله بندعیش را که نگاه می کردیم، بخش شمالی خط الراس کامل برفی بود. ادامه راه با چشم نیز قابل مسیریابی بود و فقط باید با ریتمی مناسب ارتفاع گرفته و پیمایش خود را ادامه می دادیم. فراز و فرود مسیر را طی کردیم، ساعت ۱۱:۳۰ توقفی کوتاه برای استراحت داشتیم و ساعت ۱۲ به سه راهی ادامه یال و مسیر فرود به دره حصارک رسیدیم. به نظر می رسید همه تیم ها از دره حصارک و یا از پارک کوهسار اقدام به صعود کرده بودند.
شیب و یال آخر را نیز طی کرده و ساعت ۱۲:۳۰ به قله بند عیش رسیدیم. با محاسباتی که روی کاغذ داشتیم تخمین زده بودیم ساعت ۱۲ به قله برسیم، لذا نیم ساعتی تاخیر داشتیم. روی قله یک گروه کوچکی که همگی هم آقا بودند، به تابلو قله چسبیده و ول کن ماجرا نبودند، کمی صبر کرده و سپس مجبور به اعتراض شدیم که جواب عجیب و غیر مرتبطی شنیدیم : "ما قله های زیادی خارج از ایران را صعود کرده ایم، از جمله چند قله در رشته کوه های هیمالیا". ما که نفهمیدیم چسبیدن به تابلو و ول نکردن آن چه ربطی به صعود قله های بلند خارج از کشور داشت. بالاخره گروه اشاره شده تابلو را رها کردند و نوبت به ما رسید و سریع چند عکس تکی و دسته جمعی گرفته و تابلو قله را برای گروه بعدی رها کردیم. با تعجب دیدیم که گروه قبلی دوباره با تابلو قله شروع به عکاسی کردند. دیگر چه می توان گفت.
خلاصه بعد از خوردن کمی تنقلات و نوشیدن آب، ساعت ۱۲:۵۰ قله را ترک کردیم.
تصمیم به اینکه از مسیر صعود برگردیم و یا از دره حصارک را، به سه راهی دره حصارک موکول کردیم. گرچه به سرعت به سه راهی رسیدیم. با بررسی شرایط صعود و میزان سختی مسیر صعود و چالش های مربوطه و زمان و شرایط جوی حاکم بر منطقه، تصمیم گرفتیم از مسیر دره حصارک برگردیم. از سه راهی وارد مسیر منتهی به دره شدیم. دیگر خبری از برف نبود و مسیر تابستانه شد. زمان صرف نهار نیز نزدیک شده بود. ساعت ۱۳:۲۰ به دهلیز معروف این مسیر رسیدیم. تک تک و با احتیاط از دهلیز عبور کرده و کمی پایین تر و حدود ساعت ۱۳:۳۰ پشت یک تخته سنگ برای صرف نهار توقف کردیم. نیم ساعتی توقف مان طول کشید و بعد از استراحت و تجدید قوا به فرود خود ادامه دادیم.
دوباره سر و کله موتورسواران کوهنورد پیدا شده بود که شیب های منتهی به دره سمت راست را بی محابا بالا می رفتند. مشخص بود که از یال پرشیب به سمت بالا دید کافی برای یک موتور سوار وجود ندارد و متاسفانه حرکتشان بسیار پرخطر بود.
خلاصه که مسیر خود را از روی یال بدون برف و با خاک نرم و در برخی بخش ها گلی ادامه دادیم.
وارد دره شدیم و در مسیر مشخص دره قرار گرفتیم. در برخی بخش ها از رودخانه باید عبور می کردیم. در برخی بخش ها سمت راست رودخانه قرار می گرفتیم و در بعضی قسمت ها در سمت چپ آن.
ساعت ۱۵:۲۰ استراحت کوتاه دیگری داشتیم و در نهایت به بخش های آخر مسیر رسیدیم. وارد محوطه دانشگاه شده و سپس در ادامه از سمت راست گاردریل های جاده درون دانشگاه از حریم دانشگاه خارج شده و وارد دره سمت راست محوطه شدیم و در نهایت روی جاده منتهی به حصارک قرار گرفتیم و حدود ساعت ۱۶:۲۰ به ابتدای خیابان آبرسانی در منطقه حصارک رسیدیم.
■ نکات قابل توجه:
□ برف موجود در منطقه ممکن است این برنامه را تحت تاثیر قرار دهد.
محتمل است اوایل مسیر تا قله سولدار عاری از برف باشد و در ادامه مسیر پربرفی داشته باشید. از آنجا که بخش های زیادی از مسیر از روی خط الراس می گذرد، مواظب نقاب های برفی باشید که بیشتر بین قله بندنوش و بندعیش دیده می شوند.
اگر در پاییز و زمستان در ابتدای روز و در روشنی هوا اقدام به صعود کرده اید و از همین مسیر رفت، قصد برگشت دارید، در نهایت بسته به زمان صعود، اگر تا ساعت ۱۲ در ماه های آذر و دی ماه و ساعت ۱۳ در ماه های آبان و بهمن ماه به قله بند عیش نرسیدید، بازگردید. به دلیل کم بودن انرژی در زمان برگشت و چالشی بودن مسیر در زمان پربرف بودن منطقه، ممکن است باعث شود در روشنایی هوا برنامه به پایان نرسد. لذا طبق توصیه گفته شده عمل نمایید.
□ تابلوی قله برای شناسایی قله و نمایش اطلاعات مربوط به آن و شاید برای از بین بردن خطای کوهنوردان در یافتن قله بر روی آن قرار داده شده است. لطفا یک عکس یادگاری گرفته و تابلو را برای دیگر کوهنوردان رها کنید.
■ توصیه های کلی:
در کوهپیمایی این توصیهها را سرلوحه کار خود قرار دهید:
♧ در کوهپیمایی حتما از باتوم جفت استفاده کنید.
♧ از کوهپیمایی انفرادی پرهیز کنید مگر در مسیرهای عمومی و پرتردد.
♧ حتما مایعات کافی همراه داشته باشید.
♧ همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
♧ به خانواده یا دوستان خود اطلاع دهید که چه برنامه ای را اجرا می کنید.
♧ در فصول پر بارش حتما پانچو همراه داشته باشید.
♧ در رعد و برق هرگز اقدام به اجرای برنامه کوهپیمایی نکنید.
♧ همیشه لباس اضافه همراه داشته باشید.
♧ هرگز با لباس و بدن خیس کوهپیمایی نکنید.
♧ ترجیحا از پاکوب های اصلی خارج نشوید.
♧ حتما در تابستان ساعت ۱۴، در بهار و پاییز ساعت ۱۳ و در زمستان ساعت ۱۲ مسیر برگشت را در پیش بگیرید.
♧ در صورت حضور در منطقه کوهپیمایی، حریم شخصی منازل روستاییان و مردم محلی آن منطقه را محترم بشمارید.
♧ در طبیعت به جز رد پا اثر دیگری باقی نگذارید.
■ حوادث رخ داده در منطقه در گذشته:
خوشبختانه تا آنجا که به یاد داریم، در این منطقه حادثه قابل ذکری رخ نداده است. تنها در فروردین سال ۱۴۰۰ یک کوهنورد مرد ۲۰ ساله بر اثر عدم حفظ تعادل از ارتفاعات به عمق ۳۰۰ متر سقوط کرده و دچار آسیب دیدگی شده بود.
ایستگاه ۹۴ آتش نشانی به همراه گروه امداد و نجات کوهستان ۱۹ توسط ستاد فرماندهی آتش نشانی تهران عازم سیمون بولیوار، خیابان کشاورز، خیابان صحرا شدند و پس از سه ساعت کوهپیمایی و طی کردن ۵ کیلوتر مسیر صعب العبور، مصدوم را که از ناحیه مچ پا دچار آسیب دیدگی شده بود بسکت کرده و سپس بعد از رساندن به منطقه امن، تحویل عوامل اورژانس دادند.
■ نزدیکترین مراکز هلال احمر و آتش نشانی به منطقه:
تلفن سامانه هلال احمر: ۱۱۲
□ هلال احمر منطقه ۵: شهران، بلوار کوهسار ، خیابان سردار، روبروی پارک سرداران، سوله ستاد مدیریت بحران منطقه، تلفن: ۴۴۳۵۳۳۸۰
□ ایستگاه ۹۴ آتشنشانی (سیمون بولیوار)
آدرس: سردار جنگل، بلوار سیمون بولیوار، خیابان محبان الائمه، تقاطع زیتون
تلفن:
۴۴۸۵۹۷۷۷
۴۴۸۵۹۶۶۶
■ امکانات مربوط به مسیر پیمایش:
در طول مسیر رفت که امکاناتی وجود ندارد.
در مسیر برگشت در شیب قبل از دره در سمت راست کنار استخر سرویس بهداشتی وجود دارد، به شرطی که درب آن بسته نباشد.
در اواسط دره نیز در بالادست در سمت راست سرویس بهداشتی وجود دارد، اینجا نیز ممکن است درب سرویس بهداشتی بسته باشد.
■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
در فصل زمستان بهتر است با تجهیزات کامل اقدام به اجرای برنامه بکنیم. یا اگر امکان حمل همه تجهیزات زمستانه وجود ندارد، وضعیت هوای منطقه در روز اجرای برنامه، هفته قبل از اجرای برنامه و فردای روز اجرا را بررسی کرده و با توجه به شرایط حاکم بر پیشبینی ها و شرایط هفته قبلی تجهیزات مورد نیاز را بردارید.
در این برنامه سعی بر آن بود تا تجهیزات کامل برنامه های زمستانه را همراه داشته باشیم.
در کلاس های کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی، مدرسین دوره، سه چیز را به عنوان مهمترین تجهیزات یک کوهنورد در هر برنامه اعلام می کنند:
۱- کوله پشتی مناسب برنامه در فصل و ماه اجرای برنامه
۲- کفش مناسب برنامه نسبت به شرایط برنامه
۳- عینک مناسب کوهپیمایی در زمان انجام پیمایش
با این توضیحات، همراه داشتن تجهیزات زیر به اضافه موارد اشاره شده لازم و ضروری است:
- کیف کمک های اولیه
- کیت بقا
- طناب انفرادی
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت
- دستکش بیس و دستکش مناسب فصل
- لباس بیس(بلوز و شلوار)
- کاپشن گورتکس
- اسکارف ( چند عدد )
- کلاه لبه دار و یا کلاه سه تکه و کلاه زمستانه
- کرم ضد آفتاب
- آب آشامیدنی حداقل به میزان ۲ لیتر
- گتر زمستانه
- یخ شکن
- کاپشن پلار
■ شرایط جوی قله از روی سایت های هواشناسی:
حداقل دما: °۱۰- سانتی گراد
حداکثر دما: °۵ سانتی گراد
سرعت باد: ۱ تا ۱۵ کیلومتر بر ساعت
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت weawow.com :
https://weawow.com/c10255380
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت windy.com :
https://www.windy.com/35.837/51.296
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/k%c5%abh-e-band-e-%e2%80%98eysh_iran_404339
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت هواکوه havakouh.com :
https://havakouh.com/bande-eysh/2760
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت viewweather.com :
https://www.viewweather.com/lat_35.8373-lon_51.29594.html
¤ آب و هوای فعلی قله بند عیش از روی سایت yr.no :
https://www.yr.no/en/forecast/daily-table/35.837,51.296
■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام حسینعلی
۲- سنی صحافی
۳- رضا جوادزاده
۴- مریم سرشتی
۵- شادی واحدی
۶- بابک شعار قدیم
۷- مجید اسکندر
■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعتگردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#البرز
#البرز_مرکزی
#قله
#چکاد
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#سیمون_بولیوار
#شهرک_نفت
#خیابان_معین
#قله_سولدار
#قله_بند_نوش
#قله_بند_عیش
#دره_حصارک
#دره_فرحزاد
#دره_نوسنگ
نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم
╭┅───────────┅╮
⛰ @hamnavardanpaytakht
╰┅───────────┅╯
جمعه ۱۴۰۲/۱۲/۰۴
《🔆 آناتولی بوکرایف
کوه ها استادیوم ورزشی نیستند که من در آنها به دنبال ارضای حس جاه طلبی خود باشم. آنها معابدی هستند که من در آنها مراسم مذهبی خود را انجام می دهم.》
■ مشخصات قله و مسیر پیمایش:
استان محل برنامه: تهران
شهرستان محل برنامه: شمیرانات
شهر محل برنامه: تهران
روستای محل برنامه: مرادآباد
رشته کوه مادر: البرز مرکزی
عرض جغرافیایی قله سولدار(Latitude):35.816266
طول جغرافیایی قله سولدار(Longitude): 51.318484
ارتفاع تقریبی قله سولدار: ۲۶۰۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو سولدار: ۲۵۵۰ متر
عرض جغرافیایی قله بندنوش(Latitude): 35.838792
طول جغرافیایی قله بندنوش(Longitude): 51.319289
ارتفاع تقریبی قله بندنوش: ۲۶۹۵ متر
عرض جغرافیایی قله بندعیش(Latitude): 35.836559
طول جغرافیایی قله بندعیش(Longitude): 51.295895
ارتفاع تقریبی قله بندعیش: ۲۷۶۰ متر
ارتفاع ثبت شده روی تابلو قله بندعیش: ۲۷۷۰ متر
ارتفاع تقریبی مبدا صعود: ۱۶۶۰ متر
ارتفاع تقریبی پیمایش شده: ۱۳۵۰ متر
کل مسافت تقریبی پیموده شده(رفت و برگشت): ۱۸ کیلومتر
مدت زمان صعود: ۰۵:۳۰ ساعت
مدت زمان فرود: ۰۳:۳۰ ساعت
مدت زمان تقریبی برنامه: ۰۹:۲۰ ساعت
مدت زمان تقریبی پیمایش: ۰۶:۳۰ ساعت
درجه سختی در زمان اجرای برنامه: ۵ از ۱۰
《درجه سختی یک برنامه با توجه به انتخاب مسیر و زمان اجرای برنامه می تواند متفاوت باشد》
مناسب برای: کوهنوردان با تجربه پیمایش در مسیر های برفی و عبور از دهلیزها و تروارس دامنه های برفی
■ زمانهای ثبت شده در برنامه:
شروع برنامه از انتهای خیابان معین : ۰۷:۰۰
توقف لحظه ای اول : ۰۷:۳۰
توقف کوتاه دوم : ۰۸:۱۵
توقف کوتاه سوم : ۰۸:۴۵
توقف برای صبحانه : ۰۹:۱۰
ادامه حرکت : ۰۹:۳۰
رسیدن به قله سولدار : ۰۹:۵۰
ترک قله سولدار : ۱۰:۰۰
رسیدن به قله بند نوش و ادامه حرکت بدون توقف روی قله : ۱۱:۰۵
توقف بعدی : ۱۱:۳۰
رسیدن به قله بند عیش : ۱۲:۳۰
ترک قله بند عیش : ۱۲:۵۰
توقف برای نهار : ۱۳:۳۰
ادامه حرکت : ۱۴:۰۰
توقف برای استراحت : ۱۵:۲۰
پایان برنامه و رسیدن به خیابان آبرسانی : ۱۶:۲۰
■ توضیحات اولیه:
قله بند عیش به ارتفاع تقریبی ۲۷۷۰ متر، یکی از قلل مجموعه کوههای شمال تهران و رشته کوه البرز مرکزی می باشد. این کوه در شمال کن، شهران و محله حصارک قرار گرفته است. بند عیش از شمال و شمال غربی به جاده سولقان امام زاده داود، از شرق به جاده فرحزاد-امامزاده داود، و از جنوب به محله حصارک و شهران منتهی می شود.
روستای کیگا در شمال قله بند عیش قرار دارد که آبشار آن نیز معروف است.
■ مسیر های دسترسی و صعود:
برای صعود به این قله سه مسیر متداول وجود دارد که دو تای اول که در فهرست زیر آورده شده است بیشتر مورد استفاده کوهپیمایان قرار می گیرند:
۱- مسیر محله حصارک و دره حصارک
۲- شهران، کوهسار، پارک کوهسار و یال جنوبی قله
۳- محله مرادآباد، انتهای خیابان معین، قله سولدار و عبور از قله بند نوش و یال شرقی بند عیش
■ بهترین زمان صعود:
غیر از فصل تابستان که هوای منطقه به طور کل گرم بوده و منطقه از طراوت کمتری برخوردار است، در فصول دیگر می توان به قله صعود کرد. در ماه های پر برف برای صعود باید تجهیزات کافی همراه داشت.
■ لوکیشن شروع پیمایش:
https://maps.google.com/?q=35.788139,51.332523
■ محل های مناسب اقامت و شب مانی:
در مسیر رفت قبل از قله سولدار، یکی دو منطقه تخت و صاف وجود دارد که محل مناسبی برای چادر زدن است. در مسیر برگشت نیز در سمت راستِ یالِ منتهی به دره حصارک نیز استخر و چشمه ای وجود دارد که مناسب شب مانی است.
■ چشمه های موجود در مسیر:
دو چشمه در مسیر برگشت وجود دارد که یکی در ابتدای دره و سمت راست یال منتهی به دره حصارک است که باید کمی از پاکوب مسیر خارج شده و به چشمه برسید.
چشمه دوم در مسیر برگشت اوایل دره حصارک است که شاید نیم ساعتی با چشمه اول فاصله داشته باشد.
ممکن است چشمه های دیگری نیز درون دره وجود داشته باشد که در محدوده دید قرار ندارند.
■ در مسیر تا رسیدن به قله چه می بینیم؟:
در طول مسیر تا قله سولدار به دو تانکر برخورد می کنید که اولی فلزی با رنگ قهوه ای تیره بوده و در اواسط جاده مارپیج قرار دارد و دیگری پلاستیک فشرده و سفید رنگ است و بر روی سطحی مسطح و روی یال خط الراس قبل از قله قرار دارد. این دو می توانند به عنوان نشانه در نظر گرفته شوند. بعید است فعلا کسی بتواند آنها را از مکان فعلیشان جابجا کند.
بر روی یال قله سولدار نیز دره فرحزاد در سمت راست دیده می شود که زمانی از آن برای رفت و آمد به روستای امام زاده داود استفاده می شد.
از روی برخی بخش های یالِ صعود بین قله بندنوش و بندعیش، جاده امام زاده داود نیز قابل مشاهده است.
□ پوشش گیاهی مشاهده شده:
درختان:
گیلاس
آلبالو
هلو
سیب
بادم
گردو
زردالو
زرشک
گیاهان:
فرفیون
کنگر
در فصول دیگر گیاهان زیادی در منطقه وجود دارند، مانند:
گل ختمی
لاله وحشی
والک
□ تنوع جانوری مشاهده شده:
سگ
عقاب
کلاغ
کلاغ نوک قرمز
کبک
■ عارضه های مسیر و سختی های پیش رو:
شیب تند برخی بخش ها را شاید بتوان به عنوان سختی های مسیر نام برد.
در فصل زمستان وجود نقاب های برفی در قسمت هایی از مسیر قابل ذکر است. برای عبور از قله بندنوش باید از یک دهلیز عبور کرد که در زمستان باید با احتیاط انجام گیرد. بعد از عبور از قله بندنوش از یال شمالی و زیر قله باید ادامه مسیر داد که عبور از آن بخش نیز در زمستان باید با احتیاط انجام شود.
بخش هایی از دره حصارک نیز در زمستان در صورت وجود برف در منطقه، یخ می زند که در صورت نیاز باید از یخشکن استفاده کرد.
از میان خط الراس قله بندعیش و بندنوش که وارد مسیر دره حصارک می شویم نیز باید از یک دهلیز عبور کنیم که در صورت وجود برف باید احتیاط لازم را در نظر داشت.
■ قله های اطراف:
در مسیر قله سولدار، به سمت شرق که نگاه می کنیم اولین قله ای که خودنمایی می کند قله چین کلاغ است و در ادامه نیز با تمایل به شمال شرق، دوقلو های دوشاخ و سپس سیاه سنگ و قله پلنگچال قرار دارند.
قله کماچال نیز در مسیر نگاه به قله چین کلاغ قابل مشاهده است.
پیشتر که می رویم و بعد از گذر از قله سولدار، پشت این قلل نیز خط الراس توچال قرار دارد که از لزون ها به بعد دیده می شوند، قللی مانند قله های زیر قابل مشاهده اند:
لزون غربی
هومند توچال
شاهنشین
سی و سه چم
بازارک
نودشتک
از روی قله بند نوش و در مسیر خط الراس آن به سمت بند عیش، در شمال نیز قلل زیر قرار دارند:
پاوش
گلرد
گندم کول
رو به شمال غرب نیز قلل زیر دیده می شوند:
تالون
سه سنگ
سنگان
کرکوه
پهنه حصار
■ شرح مسیر رسیدن به قله:
برای رسیدن به قله بندعیش از مسیر قله سولدار، ابتدا باید خودتان را به انتهای خیابان اشرفی اصفهانی رسانده و سپس از سمت راست وارد خیابان سیمون بولیوار شده و از دوربرگردان به سمت چپ برگشته و کمی جلوتر وارد خیابان معین شده و در جایی مناسب در انتهای خیابان پارک کنید.
از انتهای خیابان معین وارد مسیر کوهپیمایی می شود که ابتدای مسیر پهن و ماشین رو است. باید خود را وارد یال مقابل کرده و با بریدن خیابان های مارپیچ با استفاده از میانبر ها به مسیر خود ادامه دهید. این جاده مارپیج تا امام زاده داود کشیده شده است. از روی یال ابتدا به قله سولدار می رسیم. سپس خط الراس را ادامه می دهیم و در برخی بخش ها از روی جاده پهن حرکت کرده و در بخشی قسمت ها به صورت میانبر عبور می کنیم تا به قله بندنوش برسیم. از دهلیز زیر قله بندنوش عبور کرده و در ضلع شمالی قله قرار گرفته و به سمت غرب(چپ) پیچیده و از یال شمالی قله خط الراس را ادامه می دهیم و بعد از چند فراز و فرود به قله بند عیش می رسیم.
■ گزارش و یا داستان صعود:
《دوستانی که می خواهند از جزئیات صعود مطلع بشوند این بخش را مطالعه کنند، وگرنه مطالعه بخش قبلی مسیر رسیدن به قله را ترسیم می کند.》
حجم برف باریده شده در طی چند روز قبل برنامه در اقصی نقاط کشور و همینطور در قلل رشته کوه طویل البرز، ما را بر آن داشت تا کوه های شمال تهران را برای صعود انتخاب کنیم. از بین این کوه ها انتخاب کردیم که به قله بندعیش صعود دیگری داشته باشیم، اما این بار از مسیری که تا به حال صعود نکرده بودیم. گذر از قله سولدار از مسیر عمومی آن و سپس عبور از قله بند نوش و در نهایت رسیدن به بند عیش یکی از انتخاب ها بود و انتخاب بعدی نیز شروع از پارک کوهسار شهران و رسیدن به یال غربی قله و دست به سنگ شدن در ضلع جنوبی قله و صعود قله بندعیش، انتخاب دوم ما بود. به دلیل بارش برف و احتمال یخزدگی گرده زیر قله و احتمال چالشی بودن عبور از آن بخش، به دلیل نیاز به دست به سنگ شدن در آن بخش، تنها یک انتخاب برای ما باقی گذاشت.
ساعت ۷ صبح در انتهای خیابان معین قرار گذاشتیم. قبل از ساعت ۷ به مبدا صعود رسیدیم و آماده شده و در قالب یک تیم ۷ نفره، صعود خود را از انتهای خیابان معین آغاز کردیم. قبلا قله سولدار را از دره حصارک صعود کرده بودیم،
لذا هدف اصلی ما خود قله بندعیش بود. با این حال صعود به ترتیب باید انجام می شد و با توجه به میزان برف منطقه باید تصمیم می گرفتیم که پیمایش را ادامه بدهیم یا برگردیم.
با این پیشفرض بود که استارت زده بودیم. در طول مسیر جاده ای مارپیچ وجود دارد که تا امام زاده داود کشیده شده است. باید در میانبرهایی تقریبا عمود بر این مسیر مارپیج جلو می رفتیم و هر جا نیز لازم بود از جاده حرکت کنیم.
از انتهای خیابان معین وارد جاده پهن و خاکی پیمایش شدیم.
براساس بارش های روز های قبل انتظار داشتیم از همان ابتدای مسیر با برف مواجه شویم، اما بر روی زمین خشک گام برمی داشتیم و خبری از برف نبود. متاسفانه در ابتدای مسیر نیز در کناره های جاده نخاله های ساختمانی که توسط افراد بی مسئولیت ریخته شده بود، چهره منطقه را تغییر داده بود.
از سمت راست در اوایل مسیر از جاده خارج شده و وارد یال صعود شدیم. دکل های بالای مسیر نشانه خوبی برای علامتگذاری است که در سرتاسر منطقه وجود دارند. تا چشم کار می کرد خبری از برف نبود و این یعنی هنوز کمبود بارش ها وجود دارد. از کنار دکل عبور کردیم و مسیر را ادامه دادیم. گروهی کوهنورد، بالغ بر بیش از ۱۰ نفر در مسیر توقف کرده بودند که با سلام و صبح بخیری که ردوبدل شد از کنارشان عبور کردیم. سعی مان عبور از یال بود و لذا کاری با جاده نداشتیم. بر روی یال در بخش هایی دیواره های کوتاه سنگچین شده قرار داشت که از آنها هم می توان به عنوان نشانه های مسیر استفاده کرد. ساعت ۰۷:۳۰ در اولین سطح مسطح بر روی یال برای اولین استراحت کوتاه توقف کردیم. بعد از نوشیدن جرعه ای آب بلافاصله به راه افتادیم. پاکوب مسیر با اندکی دقت کم و بیش معلوم بود، لذا پیمایش را راحت تر می کرد. مسیر بدون عارضه بود و بیشتر شبیه تپه های صاف بود که عبور از آن بدون سختی انجان می شد. برای شکستن شیب یال، به صورت مارپیج حرکت می کردیم. بر روی یال نیز در برخی بخش ها مسیری شبیه مسیر ماشین رو با عرض کمتر وجود داشت که به نظر بر اثر عبور موتورسیکلت ها بوجود آمده بود، اما هر چه بود چهره زیبایی نداشت. سمت شمال شرق مسیر قله چین کلاغ دیده میشد که از برف پوشیده شده بود. از سمت راست تپه روبرو را تراورس کرده و ساعت ۰۸:۱۵ دوباره بر روی مسیری مسطح قرار گرفتیم. این مکان نیز جای مناسبی برای استراحت کوتاه و نوشیدن جرعه ای آب بود که در طی دقایقی کوتاه انجام شد. از هر تپه ای که بالا می رفتیم و یا از هر دامنه ای که تراورس می کردیم جاده مارپیج مقابل رویمان سبز می شد. شیب مقابل را از سمت راست تروارس کرده و سپس بعد از یک شیب تند دیگر وارد جاده شدیم که تانکری زنگ زده بر روی آن قرار داشت و اسم قله سولدار و ارتفاع قله با رنگ سفید بر روی آن حک شده بود، ساعت ۰۸:۴۵ بود و اندکی نیز کنار تانکر توقف کرده و سپس از سمت راست تانکر بالا رفتیم و دوباره بعد از قطع کردن دوباره جاده، بر روی یال قرار گرفتیم.
هوا که گرمتر می شد، خاکی که بر روی آن قدم می گذاشتیم نرمتر می شد. علف های زرد شده کوتاه باقی مانده از پاییز، در مسیر بر روی یال فرشی پهن کرده بود که پاکوب مسیر در برخی بخش ها در میان این علف ها ایجاد شده بود.
ادامه مسیر نیز مشخص بود و از روی پاکوب ادامه پیدا می کرد. مسیر مستقیم بر روی یال را ادامه دادیم، کم کم آثاری از برف نیز در سمت راست و چپ پاکوب هویدا می شد که خوشحال کننده بود. بعد از عبور از شیب یال دوباره بر روی مسیر پهن و عریض و دراز دیگری قرار گرفتیم. در سمت چپ سکویی از آجر ساخته شده بود که معلوم نبود برای چه هدفی ایجاد شده است و نیمه کاره نیز رها شده است. جلوتر نیز تانکری سفید رنگ وسط مسیر قرار داشت که معلوم بود مدت هاست آنجا جا خوش کرده است. ساعت ۰۹:۱۰ بود و زمان صبحانه نیز رسیده بود. لذا برای صرف صبحانه توقف کردیم. اندک بادی نیز در حال وزیدن بود، لذا لباس گرمی به تن کرده و مهیای صرف صبحانه شدیم. اسنک اسفناج و سپس چای داغ جان تازه ای بخشید. صبحانه را که میل کردیم، ساعت ۰۹:۳۰ شده بود. چیزی به قله سولدار نمانده بود، به نظر می رسید به یال آخر منتهی به سولدار رسیده ایم. بلند شده و به پیمایش خود ادامه دادیم. در طول مسیر نیم نگاهی هم به عقب داشتیم، خبری از تیمی که ابتدای برنامه دیدیم نبود، نفهمیدیم این تیم قصد صعود به کجا را داشت که دیگر دیده نشد.
یال قبل از قله را نیز پیمودیم و حدود ساعت ۰۹:۵۰ به قله سولدار رسیدیم.
از آنجا که راه زیادی در پیش داشتیم و برنامه بر اساس زمانبندی بود، زمان زیادی روی قله صرف نکردیم و بعد از گرفتن چند عکس یادگاری و بعد از حدود ۱۰ دقیقه از روی خط الراس، به سمت قله بندنوش حرکت کردیم. ادامه مسیر تا قله بند نوش دارای فراز و فرود هایی بود که به چشم دیده می شد. تخمین زدیم که یک ساعت دیگر روی قله بند نوش باشیم. همان ابتدا باید ارتفاع کم می کردیم، برف های منطقه نیز ظاهر شده بودند و برنامه، چهره زمستانی به خود گرفته بود. از روی سولدار که به پایین سرازیر می شویم خودبخود در جاده قرار می گیرید. که هر جا دست داد میانبر زده و بر روی یال قرار می گرفتیم و هر جا نیز لازم می شد از جاده حرکت می کردیم. جایی از مسیر برای اینکه روی یال قرار بگیریم، بخشی صخره ای را بالا رفتیم و روی یال قرار گرفتیم. و ادامه مسیر را از سمت چپ یال ادامه دادیم و سپس به یال آخر منتهی به قله بندنوش رسیدیم.
مسیر روی یال را ادامه دادیم و به زیر قله بند نوش رسیدیم. قله بندنوش دارای دو شاخ بود که در سمت راست و چپ یک دهلیز قرار داشتند. در میان شاخ سمت چپ سنگچین قله مشخص بود. دهلیز پر از برف بود و باید از میان دهلیز عبور می کردیم. مسیر پاکوبی به سمت چپ دهلیز ایجاد شده بود که عبور را راحت و مطمئن کرده بود. آرام از دهلیز عبور کرده و بر روی گردنه بین دو شاخ قرار گرفتیم. ساعت ۱۱:۰۵ بود و زمان زیادی برای توقف نداشتیم، لذا از سمت شمالی گردنه به سمت قله بند عیش حرکت کردیم. دوباره باید ارتفاع خود را کم می کردیم و یال سمت راست پر از برف بود و باید با احتیاط فرود خود را انجام می دادیم. مسیر تا قله بندعیش را که نگاه می کردیم، بخش شمالی خط الراس کامل برفی بود. ادامه راه با چشم نیز قابل مسیریابی بود و فقط باید با ریتمی مناسب ارتفاع گرفته و پیمایش خود را ادامه می دادیم. فراز و فرود مسیر را طی کردیم، ساعت ۱۱:۳۰ توقفی کوتاه برای استراحت داشتیم و ساعت ۱۲ به سه راهی ادامه یال و مسیر فرود به دره حصارک رسیدیم. به نظر می رسید همه تیم ها از دره حصارک و یا از پارک کوهسار اقدام به صعود کرده بودند.
شیب و یال آخر را نیز طی کرده و ساعت ۱۲:۳۰ به قله بند عیش رسیدیم. با محاسباتی که روی کاغذ داشتیم تخمین زده بودیم ساعت ۱۲ به قله برسیم، لذا نیم ساعتی تاخیر داشتیم. روی قله یک گروه کوچکی که همگی هم آقا بودند، به تابلو قله چسبیده و ول کن ماجرا نبودند، کمی صبر کرده و سپس مجبور به اعتراض شدیم که جواب عجیب و غیر مرتبطی شنیدیم : "ما قله های زیادی خارج از ایران را صعود کرده ایم، از جمله چند قله در رشته کوه های هیمالیا". ما که نفهمیدیم چسبیدن به تابلو و ول نکردن آن چه ربطی به صعود قله های بلند خارج از کشور داشت. بالاخره گروه اشاره شده تابلو را رها کردند و نوبت به ما رسید و سریع چند عکس تکی و دسته جمعی گرفته و تابلو قله را برای گروه بعدی رها کردیم. با تعجب دیدیم که گروه قبلی دوباره با تابلو قله شروع به عکاسی کردند. دیگر چه می توان گفت.
خلاصه بعد از خوردن کمی تنقلات و نوشیدن آب، ساعت ۱۲:۵۰ قله را ترک کردیم.
تصمیم به اینکه از مسیر صعود برگردیم و یا از دره حصارک را، به سه راهی دره حصارک موکول کردیم. گرچه به سرعت به سه راهی رسیدیم. با بررسی شرایط صعود و میزان سختی مسیر صعود و چالش های مربوطه و زمان و شرایط جوی حاکم بر منطقه، تصمیم گرفتیم از مسیر دره حصارک برگردیم. از سه راهی وارد مسیر منتهی به دره شدیم. دیگر خبری از برف نبود و مسیر تابستانه شد. زمان صرف نهار نیز نزدیک شده بود. ساعت ۱۳:۲۰ به دهلیز معروف این مسیر رسیدیم. تک تک و با احتیاط از دهلیز عبور کرده و کمی پایین تر و حدود ساعت ۱۳:۳۰ پشت یک تخته سنگ برای صرف نهار توقف کردیم. نیم ساعتی توقف مان طول کشید و بعد از استراحت و تجدید قوا به فرود خود ادامه دادیم.
دوباره سر و کله موتورسواران کوهنورد پیدا شده بود که شیب های منتهی به دره سمت راست را بی محابا بالا می رفتند. مشخص بود که از یال پرشیب به سمت بالا دید کافی برای یک موتور سوار وجود ندارد و متاسفانه حرکتشان بسیار پرخطر بود.
خلاصه که مسیر خود را از روی یال بدون برف و با خاک نرم و در برخی بخش ها گلی ادامه دادیم.
وارد دره شدیم و در مسیر مشخص دره قرار گرفتیم. در برخی بخش ها از رودخانه باید عبور می کردیم. در برخی بخش ها سمت راست رودخانه قرار می گرفتیم و در بعضی قسمت ها در سمت چپ آن.
ساعت ۱۵:۲۰ استراحت کوتاه دیگری داشتیم و در نهایت به بخش های آخر مسیر رسیدیم. وارد محوطه دانشگاه شده و سپس در ادامه از سمت راست گاردریل های جاده درون دانشگاه از حریم دانشگاه خارج شده و وارد دره سمت راست محوطه شدیم و در نهایت روی جاده منتهی به حصارک قرار گرفتیم و حدود ساعت ۱۶:۲۰ به ابتدای خیابان آبرسانی در منطقه حصارک رسیدیم.
■ نکات قابل توجه:
□ برف موجود در منطقه ممکن است این برنامه را تحت تاثیر قرار دهد.
محتمل است اوایل مسیر تا قله سولدار عاری از برف باشد و در ادامه مسیر پربرفی داشته باشید. از آنجا که بخش های زیادی از مسیر از روی خط الراس می گذرد، مواظب نقاب های برفی باشید که بیشتر بین قله بندنوش و بندعیش دیده می شوند.
اگر در پاییز و زمستان در ابتدای روز و در روشنی هوا اقدام به صعود کرده اید و از همین مسیر رفت، قصد برگشت دارید، در نهایت بسته به زمان صعود، اگر تا ساعت ۱۲ در ماه های آذر و دی ماه و ساعت ۱۳ در ماه های آبان و بهمن ماه به قله بند عیش نرسیدید، بازگردید. به دلیل کم بودن انرژی در زمان برگشت و چالشی بودن مسیر در زمان پربرف بودن منطقه، ممکن است باعث شود در روشنایی هوا برنامه به پایان نرسد. لذا طبق توصیه گفته شده عمل نمایید.
□ تابلوی قله برای شناسایی قله و نمایش اطلاعات مربوط به آن و شاید برای از بین بردن خطای کوهنوردان در یافتن قله بر روی آن قرار داده شده است. لطفا یک عکس یادگاری گرفته و تابلو را برای دیگر کوهنوردان رها کنید.
■ توصیه های کلی:
در کوهپیمایی این توصیهها را سرلوحه کار خود قرار دهید:
♧ در کوهپیمایی حتما از باتوم جفت استفاده کنید.
♧ از کوهپیمایی انفرادی پرهیز کنید مگر در مسیرهای عمومی و پرتردد.
♧ حتما مایعات کافی همراه داشته باشید.
♧ همیشه از کرم ضدآفتاب استفاده کنید.
♧ به خانواده یا دوستان خود اطلاع دهید که چه برنامه ای را اجرا می کنید.
♧ در فصول پر بارش حتما پانچو همراه داشته باشید.
♧ در رعد و برق هرگز اقدام به اجرای برنامه کوهپیمایی نکنید.
♧ همیشه لباس اضافه همراه داشته باشید.
♧ هرگز با لباس و بدن خیس کوهپیمایی نکنید.
♧ ترجیحا از پاکوب های اصلی خارج نشوید.
♧ حتما در تابستان ساعت ۱۴، در بهار و پاییز ساعت ۱۳ و در زمستان ساعت ۱۲ مسیر برگشت را در پیش بگیرید.
♧ در صورت حضور در منطقه کوهپیمایی، حریم شخصی منازل روستاییان و مردم محلی آن منطقه را محترم بشمارید.
♧ در طبیعت به جز رد پا اثر دیگری باقی نگذارید.
■ حوادث رخ داده در منطقه در گذشته:
خوشبختانه تا آنجا که به یاد داریم، در این منطقه حادثه قابل ذکری رخ نداده است. تنها در فروردین سال ۱۴۰۰ یک کوهنورد مرد ۲۰ ساله بر اثر عدم حفظ تعادل از ارتفاعات به عمق ۳۰۰ متر سقوط کرده و دچار آسیب دیدگی شده بود.
ایستگاه ۹۴ آتش نشانی به همراه گروه امداد و نجات کوهستان ۱۹ توسط ستاد فرماندهی آتش نشانی تهران عازم سیمون بولیوار، خیابان کشاورز، خیابان صحرا شدند و پس از سه ساعت کوهپیمایی و طی کردن ۵ کیلوتر مسیر صعب العبور، مصدوم را که از ناحیه مچ پا دچار آسیب دیدگی شده بود بسکت کرده و سپس بعد از رساندن به منطقه امن، تحویل عوامل اورژانس دادند.
■ نزدیکترین مراکز هلال احمر و آتش نشانی به منطقه:
تلفن سامانه هلال احمر: ۱۱۲
□ هلال احمر منطقه ۵: شهران، بلوار کوهسار ، خیابان سردار، روبروی پارک سرداران، سوله ستاد مدیریت بحران منطقه، تلفن: ۴۴۳۵۳۳۸۰
□ ایستگاه ۹۴ آتشنشانی (سیمون بولیوار)
آدرس: سردار جنگل، بلوار سیمون بولیوار، خیابان محبان الائمه، تقاطع زیتون
تلفن:
۴۴۸۵۹۷۷۷
۴۴۸۵۹۶۶۶
■ امکانات مربوط به مسیر پیمایش:
در طول مسیر رفت که امکاناتی وجود ندارد.
در مسیر برگشت در شیب قبل از دره در سمت راست کنار استخر سرویس بهداشتی وجود دارد، به شرطی که درب آن بسته نباشد.
در اواسط دره نیز در بالادست در سمت راست سرویس بهداشتی وجود دارد، اینجا نیز ممکن است درب سرویس بهداشتی بسته باشد.
■ پوشاک و تجهیزات مورد نیاز و مناسب با برنامه در این زمان از سال:
در فصل زمستان بهتر است با تجهیزات کامل اقدام به اجرای برنامه بکنیم. یا اگر امکان حمل همه تجهیزات زمستانه وجود ندارد، وضعیت هوای منطقه در روز اجرای برنامه، هفته قبل از اجرای برنامه و فردای روز اجرا را بررسی کرده و با توجه به شرایط حاکم بر پیشبینی ها و شرایط هفته قبلی تجهیزات مورد نیاز را بردارید.
در این برنامه سعی بر آن بود تا تجهیزات کامل برنامه های زمستانه را همراه داشته باشیم.
در کلاس های کارآموزی کوهپیمایی فدراسیون کوهنوردی، مدرسین دوره، سه چیز را به عنوان مهمترین تجهیزات یک کوهنورد در هر برنامه اعلام می کنند:
۱- کوله پشتی مناسب برنامه در فصل و ماه اجرای برنامه
۲- کفش مناسب برنامه نسبت به شرایط برنامه
۳- عینک مناسب کوهپیمایی در زمان انجام پیمایش
با این توضیحات، همراه داشتن تجهیزات زیر به اضافه موارد اشاره شده لازم و ضروری است:
- کیف کمک های اولیه
- کیت بقا
- طناب انفرادی
- هد لمپ با باتری اضافه (حتما صحت عملکرد هد لمپ و باتری ها در منزل قبل از شروع برنامه آزمایش شود)
- باتوم جفت
- دستکش بیس و دستکش مناسب فصل
- لباس بیس(بلوز و شلوار)
- کاپشن گورتکس
- اسکارف ( چند عدد )
- کلاه لبه دار و یا کلاه سه تکه و کلاه زمستانه
- کرم ضد آفتاب
- آب آشامیدنی حداقل به میزان ۲ لیتر
- گتر زمستانه
- یخ شکن
- کاپشن پلار
■ شرایط جوی قله از روی سایت های هواشناسی:
حداقل دما: °۱۰- سانتی گراد
حداکثر دما: °۵ سانتی گراد
سرعت باد: ۱ تا ۱۵ کیلومتر بر ساعت
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت weawow.com :
https://weawow.com/c10255380
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت windy.com :
https://www.windy.com/35.837/51.296
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت meteoblue.com :
https://www.meteoblue.com/en/weather/week/k%c5%abh-e-band-e-%e2%80%98eysh_iran_404339
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت هواکوه havakouh.com :
https://havakouh.com/bande-eysh/2760
¤ آب و هوای فعلی قله بندعیش از روی سایت viewweather.com :
https://www.viewweather.com/lat_35.8373-lon_51.29594.html
¤ آب و هوای فعلی قله بند عیش از روی سایت yr.no :
https://www.yr.no/en/forecast/daily-table/35.837,51.296
■ افراد شرکت کننده:
۱- بهرام حسینعلی
۲- سنی صحافی
۳- رضا جوادزاده
۴- مریم سرشتی
۵- شادی واحدی
۶- بابک شعار قدیم
۷- مجید اسکندر
■عبارات کلیدی:
#کوهنوردی
#کوهپیمایی
#کوه_پیمایی
#طبیعت_گردی
#طبیعتگردی
#طبیعت_گردی_بی_رد_پا
#گزارش_صعود
#گزارش_برنامه
#گزارش_کوهپیمایی
#سیمرغ
#البرز
#البرز_مرکزی
#قله
#چکاد
#حیات_وحش
#محیط_زیست
#سیمون_بولیوار
#شهرک_نفت
#خیابان_معین
#قله_سولدار
#قله_بند_نوش
#قله_بند_عیش
#دره_حصارک
#دره_فرحزاد
#دره_نوسنگ
نگارنده گزارش: بابک شعار قدیم
╭┅───────────┅╮
⛰ @hamnavardanpaytakht
╰┅───────────┅╯
قله سولدر