Maastricht en Fronten

Maastricht en Fronten

Zelfgemaakte stadswandeling.

We parkeren op P “Frontenpark”.

De wandeling vertrekt langs het Frontenpark naar de Hoge Fronten.

We verlaten de Hoge Fronten en gaan via de voormalige Sint-Lambertuskerk naar het Waldeckpark. +/- 1 km.

We doorkruisen het hele parkje waar graaf d’Artagnan in 1673 gesneuveld zou zijn. Omhoog achterin het het park staat de graftombe van baron Destombe, opperbevelhebber van de stad Maastricht.

Straat oversteken en zo naar het Aldenhofpark.

Op het hoekhuis van het Aldenhofpark en de Tongerseweg ziet u ter hoogte van de eerste verdieping een prachtige mozaiek van d’Artagnan. Aan de overkant ziet u de walmuur en na 50m komen we aan het nieuwe standbeeld van d’Artagnan, in 2003 gemaakt door de Russische kunstenaar Taratynov. En inderdaad: de beroemde D’Artagnan uit ‘De Drie Musketiers’ van Alexandre Dumas, heeft echt bestaan en is populair in Maastricht. Hij heette Charles Debatz-Castelmore, graaf van Artagnan en was musketier van zonnekoning Lodewijk XIV. Bij de belegering van Maastricht door de Fransen is hij op 25 juni 1673 gesneuveld door een musketkogel in de keel.

We lopen door het park lang de Berenkuil en Berenbank en steken de Reekbrug over de Jeker over. Links zien we de stadswallen.

Iets verder steken we de Wild Zwijnenbrug over, gaan door het Nieuwenhofpoortje en gaan dan rechts het trapje op naar de stadswallen.

We keren terug en wandelen naar het Monseigneur Nolenspark. Daar maken we een zijsprong naar de toren Haet ende Nijt. Deze toren heeft een ingang naar de kazematten.

Verder naar het Stadspark Kempenland waar we opnieuw afwijken naar De Vijf Koppen. Ook wel De Drie Duiven genoemd, is een laat-15e-eeuws, begin-16e-eeuws rondeel in de zogenaamde Nieuwstad in het Maastrichtse Jekerkwartier. Samen met het nabije rondeel Haet ende Nijt vormde De Vijf Koppen een uitbreiding van de oorspronkelijk 14e-eeuwse tweede stadsomwalling van Maastricht. Op het moment van deze wandeling was de toren niet bereikbaar wegens restauratiewerken.



We wandelen verder over de Jekervoetbrug en via het Pesthuis en Watermolen de Ancker aan de linkerkant en de Hellepoort langs rechts, gaan we over Faliezustersbrug het park in. Rechts zien we het Pater Vinck-torentje, genoemd naar een onschuldig terechtgestelde geestelijke. Het gebouw in Maaslandse renaissance met de rood-witte luiken is het Faliezusterklooster uit 1647.

We keren terug en gaan door de Hellepoort rechts het trapje op en wandelen verder over de stadswallen.

Via parking De Boompjes gaan we naar de Onze Lieve Vrouwbasiliek. Dit is de oudste kerk van Maastricht.

Dan dwars door het centrum naar Vrijthof. Daar bezoeken we de Sint-Servaasbasiliek. Op de plaats van de grote driebeukige, romaanse Sint Servaasbasiliek stond vermoedelijk al in 560 een kerkje, gebouwd op het graf van Sint Servaas. De kerk, de kloostergangen en de schatkamer zijn geopend voor publiek en tegen betaling te bezichtigen Deze oudste basiliek van Nederland heeft één van de rijkste schatkamers van Europa. Niet voor niets prijkt zij op de lijst van UNESCO.
In de schatkamer koestert Maastricht haar grootste schatten. Het schrijn van Sint Servaas, ook Noodkist genaamd, is de meest kostbare. Hierin wordt een deel van het gebeente van Sint Servaas, de eerste bisschop van Nederland, bewaard. Dit Maaslands edelsmeedwerk behoort tot de meest kostbare van Nederland. Bewonder daarnaast de pelgrimsstaf, het borstbeeld, het borstkruis, de kelk met draagaltaar, de vele relieken en reliekhouders, liturgische voorwerpen en textiel. Je kijkt er je ogen uit! Openingstijden : maandag-zaterdag 10.00- 17.00 uur. Entreeprijzen Basiliek incl. schatkamer
Volwassenen: € 4,50 (november 2021)

Hier staat ook de gotische Sint Janskerk met zijn 70m hoge rode toren. De rode kleur werd aangebracht om de poreuze mergelsteen enigszins te beschermen tegen weersinvloeden.

We wandelen verder langs de achterkant van de Kloostertuin Zusters onder de Bogen (konden op een bepaald moment niet meer verder en moesten een stukje terug en omlopen). Zo komen we op het Herdenkingsplein. De naam herinnert aan slachtoffers van totalitaire regimes. Indertijd werd daarbij met name gedacht aan slachtoffers van militaire regimes in Chili en .Argentinië.

Van daar wandelen we terug naar de Hoge Fronten en bezichtigen de rest van de oude stadsvestiging.

Dat is het einde van de wandeling en gaan terug naar de parking.

Zeer mooie stadswandeling waar we onze ogen hebben uitgekeken. Aanrader!