قله توچال

گزارش برنامه صعود به قله توچال مرداد 94

توچال قلّه‌ای در شمال تهران و با ارتفاع ۳۹۶۲ متر بخشی از دامنه رشته ‌کوه‌های البرز است. دامنهٔ جنوبی توچال مجاور با شهر تهران و قلهٔ آن مشرف به این شهر است. این قله در جنوب منطقه کوهستانی البرز مرکزی و بر روی خط الراس شرقی-غربی واقع‌شده است که از سمت شرق به قله‌های لزون، کلکچال و دارآباد و از سمت غرب به قله شاه‌نشین و منطقه امامزاده داود منتهی می‌شود.
شروع برنامه:23نیمه شب 1394.05.22
مبداء: نائین(ترمینال مسافربری)
مقصد:تهران(دربند)
درجه سختی:نیمه سنگین
با حضور8نفر از اعضاء گروه کوهنوردی نائین
1.آقای مجید طیبی(سرپرست )
2.آقای علی فردوسی زاده(سر قدم)
3.آقای مهدی پاکسرشت(عقب دار)
4.آقای مجید اکبرزاده
5.آقای سالار یوسفی زاده
6.آقای محمد خوشبخت
7.آقای امیرحسین حسینیان
8.آقای داود بهزادی(گزارش نویس)
و9 نهمین عضو گروه که در تهران به ما پیوست:
سرکار خانم محمدی از اصفهان
گروه پس از طی مسافت 455کیلومتری نایین،تهران با طی مسیر شش ساعت زمان به ترمینال جنوب شهر تهران رسید. با فرصت کوتاهی که تا باز شدن درب های مترو داشتیم به استراحتی مختصر واقامه نماز صبح و خوردن صبحانه ای پرداختیم . با استفاده از متروتا ایستگاه مترو قیطریه و سپس با تاکسیبه مبداء اصلی آغاز برنامه صعود یعنی دربند رسیدیم . همگی پس از تعویض کفش و لباس،پس از طی مسافتی کوتاه برای خوردن صبحانه ای مفصل و نرمشی برای شروع برنامه،حدود ساعت 7:45 گام های استوار خود را بر راه نهادیم تا با لمس طبیعت عظمت پروردگار خود را هر چه بیشتر در ذهن خود بگنجانیم.در اوایل مسیر سفره خانه های معروف دربند که هنوز تازه کرکره ی خود را برای شروع پنج شنبه ای پر رونق بالا میبردند گذر کردیم. سپس آبشار و چشمه های متعددی در مسیر به چشم میخورد که خود ژرفایی از طبیعت را به رخ میکشید.شیب های نسبتا تند در دامنه کوه توان انسان را به طور نسبی مکدر میکرد اما با استراحت های کوتاه در کنار چشمه های جاری در بین مسیر عزم خود را برای فتح این قله جزم میکردیم.جانپناه شیر پلا با ساختمان نسبتا عظیمش در بین مسیر خودنمایی می کند .مشخص بودن مقداری از مسیر با تجهیزاتی از جمله طناب کشی،پل های فلزی و تابلوهای راهنمای مسیر گویای پرتردد بودن و استقبال عظیم از فتح این قله را خبر میداد.هرچند آمار تلفات همنوردان در فتح قلل اندکی بالاست اما طوری که به گوش میرسید فتح این قله احتمالا به دلیل نزدیک بودن به پایتخت جزو یکی از پر تلفات ده ترین آمار ها محسوب میگردید.به همین دلیل امکانات زیادی باهمکاری شهرداری منطقه یک تهران بزرگ و هیئت کوهنوردی ایجاد،تا از خطرات احتمالی پیشگیری های لازم را به عمل آورند.حدودساعت2:30 بود که به جانپناه زنده یاد علی امیری که توسط خانواده ایشان بنا شده بود پناه آوردیم.در آنجا پس از صرف نهار 4نفر از همنوردان برای فتح قله ادامه مسیر داده و پس از گذشت حدود4ساعت پس از فتح قله به جانپناه بازگشتند.من ودوستان دیگر از ادامه راه جهت فتح قله در آن روز صرف نظر کردیم تاصبح روز بعد به قله برویم.
شب فرصتی بود تا از جانپناه با ارتفاع 3450 متری شهر تهران، پایتخت ایران زمین خود را با نورهای متعدد به رخ بکشد.کلان شهری که جمعیت کلانی را در خود جای داده است.اما صبح و غیر قابل وصف بودن آن در جمله.صبحی که در آن ارتفاع با نسیمی خنک و اکسیژنی هرچند ناچیز ولی خالص روز را آغاز خواهی کرد.
پس از صرف صبحانه ای مختصر دیگر اعضاء که به قله نرفته بودیم حدود ساعت 6.30 قدم در راه نهادیم تا با فتح آن تمام انرژی صرف شده را ریکاوری کنیم.پس از حدود2ساعت پیمایش شیب تند به اوج قله دست یافتیم و سپس با گذراندن لحظاتی در آنجا با خواندن سرود،گرفتن عکس با یادی از مرحوم مجید امینی همنورد عزیزمان و بنیانگذار هیئت کوهنوردی شهرستان نائین مسیر برگشت را شروع و پس از طی مسافتی کوتاه ارتفاع 3956متری را که با چندین ساعت تلاش و پشتکار و پیاده روی مداوم و گذر از دره ها و شیب های تند و صعب العبور گذرانده بودیم را با نیم ساعت سوار شدن بر تلکابین به نقطه حدودا صفر رساندیم .سپس با پیاده روی نیم ساعته و گرفتن تاکسی برای ملحق شدن به دیگر دوستانی که از جانپناه از دره اوسون مسیر برگشت خود را ادامه داده بودندو از قبل با ما در میدان تجریش هم وعده شده بودند رسیدیم.بعد از خوردن بستنی به مناسبت اولین تجربه صعود به قله توسط یکی از همنوردان همگی با استفاده از مترو به ترمینال جنوب رسیدیم و پس از تهیه بلیط و خوردن نهار مختصری ساعت 3.30 به سمت دیار خود نایین حرکت کردیم وبرنامه فرود اینگونه به خیر و خوشی به پایان رسید.


آب و هوای توچال : http://www.snow-forecast.com/resorts/Tochal